Amritsar ، شهری که در آن هیچ کس گرسنه نمی ماند
دانستنی های گردشگری آژانس مسافرتی راه خیال 24 خرداد ، 1402 زمان تقریبی مطالعه: 10 دقیقه


Amritsar ، شهری که در آن هیچ کس گرسنه نمی ماند



Amritsar با دو میلیون نفر جمعیت ، قلب تپنده مذهب سیک در هندوستان است . 

Golden Temple ، معبد طلایی امریتسار در شهری به همین نام ، در شمال غربی دهلی و در ایالت پنجاب واقع شده است . 
این معبد مهم ترین زیارتگاه شهر به شمار می رود که با سرو 100000 وعده غذایی رایگان در روز ، سخاوتمندی را در حق مردم تمام کرده است . 
 

Langar ، آشپزخانه رایگان و اشتراکی معبد طلایی ، بزرگ ترین آشپزخانه دنیا محسوب می شود که هر انسان با ورود به این معبد می تواند بدون تبعیض و تا زمانی که به سرپناه نیاز دارد ، به صورت 24 ساعته از وعده های غذایی استفاده کند .
غذایی که روزانه در معبد سرو می شود ، شامل خوراک عدس همراه با Chapattis ( نوعی نان تخت ) ، خورش نخود و ماست است . این غذا در ظرف های فولادی ضد زنگ ریخته شده و به مردم تحویل داده می شود .
سالن هایی بزرگ با گنجایش 200 نفر ، پذیرای مردم اند که پیر و جوان ، فقیر و ثروتمند آن جا مشغول به خوردن غذایشان هستند . بعضی از مردم تقاضای غذای بیشتر دارند و بعضی دیگر پس از اتمام غذای خود سالن را ترک کرده تا جا برای دیگران باز شود . 
فضای سالن ها هر 15 دقیقه نظافت می شود . این یک چرخه بی پایان است !





علاوه بر معبد ، سرزندگی در همه جای شهر قابل مشاهده است . کنار خیابان غذاهای محلی وسوسه کننده ای مثل Kulchas ( نان های مسطح ) ،  Chole ( خورش نخود ) ، Phirni ( پودینگ برنج ) ، در دیگ های سفالی سنتی همراه با لیوان های دوغ به مردم عرضه می شود . 
 

بنا بر سنت Seva ، سیک ها بر این باورند که باید خدماتی داوطلبانه و بدون انتظارعملی متقابل ، به دیگران ارائه دهند . در معبد ، کف پوش ها را تمیز می کنند ، سرو غذا را انجام می دهند و هم چنین نظم را برقرار می کنند . آن ها مقید هستند که در زندگی شخصی خود نیز اعمال خیرخواهانه انجام دهند . 

در سال 2021 با شیوع ویروس کرونا ، سیک ها با فراهم کردن کپسول های اکسیژن و سایر لوازم پزشکی ، کمک شایانی به جامعه پزشکی هند کردند . در این دوران آن ها حتی در کشور آمریکا و انگلستان نیز به مردم کمک رسانی کرده و برایشان غذای رایگان می پختند . در حوادثی نظیر طوفان های سهمگین در کانادا یا نیوزلند ، بازهم سیک ها بودند که نقش پررنگی در کمک رسانی به حادثه دیدگان داشتند . 

سیک ها سخت بر این باورند که خدمت فداکارانه تنها یک توصیه یا راهنمایی نیست ، بلکه تمرینی روزانه است ! 
در این تمرین که به تعبیر خودشان نوعی عشق ورزی به هم نوع است ، در کار خیر دست راست نباید از عمل دست چپ مطلع باشد !

در معبد طلایی ، هندی ها یاد می گیرند مهم نیست سیک باشند یا هندو ( دو مذهب اکثریت در شهر ) ! آن ها علی رغم مشکلات سیاسی و قومی مراقب یکدیگر هستند و با عشق کنار هم زندگی می کنند . 
سنت پذیرش و استقبال سیک ها از مردم بدون در نظر گرفتن ایمان و عقیده آن ها ، گواه سخاوت آن هاست . 

مقالات پربازدید
6Lc34vQkAAAAAK6LKzP-5fxMinPSROykJEH0UT9O